Mowa cierpienia
Nadzieja nie jest matką głupich, jest dzieckiem cierpliwych
Cudownie jest cierpieć
znosić każdy policzek
i splunięcie w twarz
Pięknie jest cierpieć
czując ciężar srebrników
za każdy Judaszowy pocałunek
Wspaniale jest cierpieć
garbiąc się
przy kopniakach losu ...
... schylić się
by podnieść ziarno ziemi
i patrzeć
jak rośnie w ciepłej dłoni
Niebiańsko jest cierpieć
dziękując za życie
dziekując za śmierć
dziękując za wieczność
prosząc o byt
Komentarze (2)
Niekoniecznie bym się całkowicie zgodziła z
przesłaniem tego wiersza, ale temat frapujący i
nakłaniający do zastanowienia.
ciekawy wiersz, podoba mi się sposób jaki napisałaś+