Może
Może jestem marnym pyłem
śladem tylko istnienia
nieznaczącym cichym wiatrem
cieniem którego nie ma
słowem które wyblakło
myślą przemijającą
wspomnieniem tego co było
powiedz
czy widzisz mnie jeszcze
czujesz moje dotknięcie
czy widzisz kiedy moje oczy
bledną
mgłą zachodzi powietrze
może tylko mi się to wydaje
nie skończyłam jeszcze
siłą uczuć się przebijam
krzyczę w daleką przestrzeń
przecież żyję i wciąż czuję więc
jestem
ciepłe słońce mnie przytula
włosy fruwają na wietrze
moja skóra brązowieje
będę tu trwać jeszcze
w krajobrazie mojej duszy
szukam ukojenia
woli która przetłumaczy sens
da siłę zbawienia
ciepłą kołdrą się otulam
w sny uciekam miłe
może jeszcze w śnie marzeniach
prawdziwą siebie poczuję.
Komentarze (16)
Zajrzałam, poczytałam... Miło było :)
"w krajobrazie mojej duszy
szukam ukojenia" , pięknie tylko w jej głębi istnieje
sens .Piszesz z takim płynącym spokojem + :)
nie da się głosować, coś szwankuje, musisz
wybaczyć...
żyjesz, czujesz, jesteś ...i piszesz ładne wiersze:)
i niech tak zostanie:))) Kornatko pozdrawiam Ciebie i
kotka.
Niestety mam zablokowaną możliwość dawania głosów (ale
dałbym, gdybym mógł). Może (wyraz niepewności) -
czasem myślę sobie, że w życiu pewna jest tylko
niepewność - to już coś :). Pozdrawiam serdecznie
Piękny, wzruszający wiersz,
pozdrawiam serdecznie Kornatko, M:))
Piękny i wzruszający wiersz i tak bliski moim realiom.
Z serca dziękuję i sercem pozdrawiam :)
wiersz smutny, ale bardzo ładny, z przyjemnością
zostawiam +
Nie jesteś pyłkiem i masz wrażliwą duszę... Bardzo
ładny ten Twój wiersz Kornatko :)))
Pozdrawiam :)
...piękny wiersz...
bardzo smutno jest tak tęsknić na jawie i we śnie...
Jesteś prawdziwa. Swojego Ja zatracić nie można.
Pozdrawiam
Masz piekna dusze kochanie."Czy widzisz kiedy moje
oczy bledna"Widzi.+++++++++++++++++++
Nie może być marnym pyłem ktoś,kto pisze takie
wiersze. Tylko mieć nadzieję. Pozdrawiam:)
...Jesteśmy jak mgła unosząca się nad ziemią, lecz to
co w duszy gra, żadne moce nie zmienią... Ładny wiersz
skłania do zadumy. Pozdrawiam :)