Mrok
Mrok jest jak zamknięta księga...
...moich dni...
Mrok to ja i ty.
W mroku żyje dziś,
A sny odbijają się w lustrze szczęśliwych
chwil.
Nie ma nas,
tak jak światła na ulicach miast.
Tylko ból serc,
Jak spadające kamienie
ranią duszę, oczy i pragnienie,
o miłości szczęśliwej,
pięknej i tkliwej.
I mrok ogarnia mnie z każdą minutą dnia i
godziny.
Czuje i wiem, że życie ma swój kres...
Umieram dziś.
Jutro rodzę się na nowo
By wraz z nowym dniem,
zdobyć siły na kochanie Cię!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.