W mroku
Jak ulewne deszcze niszczą ziemię,
tak łzy spływające po policzku
sieją spustoszenie w duszy.
Zabłocone serce, zmieszane uczucia,
przeplatanie emocji wśród dnia
radość ze smutkiem się miesza.
Pesymizm z dnia na dzień przechodzi,
w szarości marzenia legły w gruzach
nocą w ciemności szukam zapomnienia.
Komentarze (37)
Bardzo smutny wiersz. Musimy
znaleźć w sobie siłę i nigdy
się nie poddawać, co nas nie zabije
to nas wzmocni. Pozdrawiam serdecznie.
Ilonko
Dziękuję za wizytę i ciepłe słowa :)
Serdecznie Cię pozdrawiam
Jeszcze sobie raz przeczytam Twój wiersz bo chciaż
smutny to piękny
Nie mogę dodać drugiego + zostawiam uśmiech pogodny :)
Oj, tylko nie nocą, bezsennością grozi:) pozdrawiam:)
Bardzo wyrazisty i obrazowy smutek.
Dobranoc
sugestywny ten smutek
Norą w ciemności szukam zapomnienia, pozdrawiam
z każdą wiosną łatwiej z przykrymi wspomnieniami bo
jednak czas leczy rany...i mimo ,że jednak przeszłości
nie da się wymazać trzeba dać znów szansę swoim
marzeniom...i pomóc im się spełniać:):):)
tego życzę,pozdrawiam:)
niszczycielski deszcz, zabłocone serce - i smutek
pozdrawiam
"Zabłocone serce, zmieszane uczucia,"
I tak bywa :-)))
czasami rownież szukam zapomnienia. Na szczęście
zawsze nadchodzi nowy, jasny dzień... Nawet nie wiemy
kiedy :-)
pozdrawiam Cie serdecznie
Czasami jest sie w mroku, ale po deszczu zawsze
wychodzi słoneczko :)
Trafnie to opisałaś. Przebywaj dużo na słoneczku, to
dobra terapia. Łzy też przynoszą ulgę.
Pozdrawiam serdecznie Ilonko.
Pesymizm dnia
pozdrawiam optymistycznie :)
Dobrze smutek opisany.:):)
Ładny wiersz, ciekawy. W samotności gubimy myśli i
smutek gasi pragnienie na normalne życie. Pozdrawiam
:)