Mrówka chwat

Raz w mrowisku, wśród borówek,
Gdzie mieszkały setki mrówek,
Jedna w każdy wieczór ładny
Tęsknie patrząc w jasne gwiazdy
Wciąż marzyła w głębi duszy,
Że w nieznane w podróż ruszy.
Swe marzenia w czyn wcieliła.
Ciotek setki pozdrowiła,
Pożegnała siostry młode
I ruszyła śmiało w drogę.
Szła z początku szybko, pewnie,
Po uschniętym świerka drewnie,
Wśród widoków od lat znanych
I miejsc często odwiedzanych.
Lecz nim minął piękny ranek
Dzień się zaczął niespodzianek.
Spod nóg uciekł drzewa pień.
Mrówka spadła w mroku cień
Prosto w lepką sieć pająka,
Który właśnie się tu krzątał.
Już widziała kres przygody,
Lecz biegnący szarak młody
Zerwał uchem straszną sieć
I udało jej się zbiec.
Nie raz jeszcze w tej podróży
Los najlepiej jej nie wróżył.
Lały deszcze, wichry wiały,
Głazy drogę zagradzały.
Jednak mrówka mężna była,
Swą wyprawę zakończyła.
I co dziś potwierdzić mogę
Przeszła w poprzek leśną drogę.
Powiecie dzieci, że to nie sztuka.
Lecz tu się możecie oszukać.
Każdy być może odważny, śmiały,
Biorąc trudności na swe rozmiary.
Gdyż co jest dla Was zwykłą kałużą,
Dla mrówki bywa przeszkodą dużą.

autor

KrzysztofP.

Dodano: 2010-06-28 13:55:04

Ten wiersz przeczytano 7685 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie