Myśl
Myśl zamarła słowem
Niewypowiedzianym na ustach
Jakby bała się rzucić w przestrzeń,
By między mym zmysłem mowy,
A twym słuchu nie ustać.
Jakby niewysłowieniem
Zagłuszała krzykliwe obawy
Silnie w litery zaplątane.
A Myśl? - Zamarła słowem
Niewypowiedzianym na ustach
Bo zbytnią szczerością oblana
Nie chciała odbić własnym echem.
autor
LudwikaXV
Dodano: 2008-12-27 14:27:54
Ten wiersz przeczytano 434 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czasem dobrze Myśli nie wypowiadać, już w tej samej
chwili zdajemy sobie sprawę z tego, że tej Myśli nie
da się ubrać w słowa, że ona jest odczuwana, nie do
wypowiedzenia... pozdrawiam i życzę samych ciepłych i
inspirujących myśli :)
Prawieże doskonały......... super+
Niesamowity! W kilku słowach opisałaś zawahanie, które
często towarzyszy każdemu z nas... niewypowiedziane
słowa, które zawisły w gęstym od myśli powietrzu ;)