Myślałem,że to sen

Myslałem,ze to sen,lecz to prawda była:
Z nadziemskich jasnych sfer do mnie tu zstąpiła,
Przyniosla dziwny blask w moich mądrych oczach,
Przyniosla kwiatów won na zlotych warkoczach.
Podala roczke swa-szlismy z zoba razem,
Przed nami jasnial swiat cudownym krajobrazem,
Posrod rozkosznych łąk i gajów mirtowych,
Wiecznie zielonych wzgórz i wod szafirowych
Szlismy,nie mowiac sobienic-a mnie sie wydawalo,
Ze zycia mego piesn wypowiedzial cala,
Ze z jej rozanych ust jak z otwartej ksiegi
Czerpalem tajny skarb wiedzy i potegi.
Wtem nagle przyszla mysl dziwna i szalona,
Zeby koniecznie dojsc,skad i kto jest ona.
I gdy zaczalemtak wazyc i badac,
Kwiaty zaczely schnac,a liscie opadac,
I nastal szary mrok...a ja w swoim biegu
Stanalem w gestej mgle na przepasci brzegu.

autor

patkoski10

Napisany: 2006-01-18 Dodano: 2006-01-18 18:41:19

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie