Myśli

Połącz sto myśli, tysiące w miliony.
Z milionów myśli jestem ulepiony.

Jedna obok drugiej. Tysiąc i tysiące.
Każda wyjątkowa i wszystkie myślące.

Te myśli są we mnie i wszystkie są moje.
Ich ilość mnie przerasta. Ilości się boję.

Chcesz poznać mnie? Poznaj moje myśli, poznaj je.
W tych myślach zobaczysz twarz człowieka, zobaczysz mnie.

Te myśli mnie tworzą, ja jestem myślami.
Tworzymy całość. Dookoła pusto, bo jesteśmy sami.

Czym byłbym bez nich? Kim byłbym sam?
Bez nich widzę pustkę. Cieszę się, że je mam.

Milion myśli w mojej głowie krąży.
Autor tych myśli czasem nie nadąży.

One wciąż krążą, wirują w mojej głowie.
Każda chce coś powiedzieć, ale nie każda powie.

Te myśli tworzą chaos, wielki bałagan.
Nie wiem jak sobie pomóc, więc nie pomagam.

To ja nimi rządzę czy jestem niewolnikiem?
Czy już one rządzą? Czy czas na panikę?

Tak, to możliwe, że straciłem kontrolę.
Choć byłem pewien, że na to nie pozwolę.

Miałem moc tworzenia myśli. Myślałem, że jestem bogiem.
Wymyśliłem ich za dużo. Więcej już nie mogę.

Autor już własnych myśli nie rozróżnia.
Zbuntowały się i uciekły. Została pustka, próżnia.

Już nie jestem ich Stwórcą. Teraz same się tworzą.
Przerażają autora. Straszą i grożą.

Myśli stają się niebezpieczne, niosą zagrożenie.
Autor myśli widzi jedno wyjście: samounicestwienie.

Od tego mamy mózg, żeby myśleć.

autor

ADAMM

Dodano: 2006-10-21 14:17:50

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie