Chodnik

Jesteśmy tylko przechodniami.
Dookoła tłum. Ale czuję, że jesteśmy sami.

Chodnik jest miejscem naszego spotkania.
Ja pędzę do pracy, Ty idziesz do mieszkania.

Kim jesteś? Nie znam nawet Twojego imienia.
Po co mi imię? To i tak nic nie zmienia.

Nie wiem gdzie mieszkasz i czy masz swoją rodzinę.
Chciałbym, żeby nasze spotkanie trwało chociaż godzinę.

Patrzysz mi prosto w twarz. Prosto w oczy.
Znam każdy Twój ruch, nic mnie nie zaskoczy.

Patrzysz na mnie takim wzrokiem, aż czasem mam dreszcze.
Trochę się boję Twojego spojrzenia. Ale chcę jeszcze.

Znam Twoje myśli, wiem co masz w głowie.
Pewnie się zastanawiasz czy coś kiedyś powiem.

Spotkanie naszych spojrzeń to bez słów rozmowa.
Wystarczą spojrzenia. Po co nam słowa?

I tak wygląda nasza randka codzienna.
Ja jestem Nieznajomy, a Ty Bezimienna.

Nieznajomy i Bezimienna na Chodniku

autor

ADAMM

Dodano: 2006-10-18 15:19:50

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie