MYŚLI NIESPOKOJNE
O czym tutaj dumać gdy nie widać bruku,
gdy myśli się kłębią niby czarne chmury.
Są pośród nich takie, co niegodne druku
przecież każdy człowiek ma trochę
kultury.
Śniegiem nam sypnęło, dookoła biało,
drogi są fatalne, kogo to obchodzi?
I wszystko zamarło jakby coś się stało,
nie chce się już z domu na ten mróz
wychodzić.
Myślisz, że niejedną zimę się przeżyło,
więc ta również minie gdy nadejdzie
wiosna.
Kiedyś tych problemów mniej z naturą
było,
a może kłopotom łatwiej było sprostać?
Potrzeba przeczekać, przecież ciepło w
domu,
czas odrzucić smutek, myśli nieciekawe.
A może zadzwonić i zwierzyć się komuś,
a potem w fotelu wypić smaczną kawę?
Jan Siuda
Komentarze (10)
z przyjemnością i ja napiję się Janku kawę w ten
zimowy wieczór
pozdrawiam
"Potrzeba przeczekać"...tak jest:)
Pozdrawiam:)
Oj Najdusiu masz rację. Zima jest trudna do
przetrwania, za mało słońca, krótkie dni, zimno. Ale
już luty, więc zaraz wiosna i będzie radośnie w sercu.
/nie mówiąc o wysypie wierszy/...Pozdrawiam
serdecznie:-)
O proszę, idziemy na kawusię. Pozdrawiam Janie
Ładnie, bardzo rytmicznie napisany wiersz. Pozdrawiam
:)
Niech w końcu przyjdzie wiosna to minie smutek.Piękny
wiersz. Pozdrawiam serdecznie
wypijmy cieplą kawę, zjedzmy ciastko, reszta sie
ułoży:)
krzemanko - dziękuję za bystre oko i pomoc.
Pozdrawiam.
Zimowe smutki w rytmicznym wierszu.
Czy nie lepiej od:
"Są również i takie, nie są godne druku,"
byłoby
"Są pośród nich takie, co niegodne druku"
i "jakby coś się stało"
zamiast "jakby się coś stało"?
Wiadomo, że to jedynie czytelnicze uwagi, z którymi
autor zrobi co zechce. Miłego dnia.
Tak. Ludzie "zamykają się" w sobie.
Zima sprzyja takiej hibernacji. Ciekawy przekaz
poetycki. Pozdrawiam