Myśli rzeźbione
MYŚLI RZEŹBIONE *
Jesteście światłem mojego życia
Nieustraszona jak huzar
Biegnę za promieniem tęsknoty...
Słowa wypowiedziane
Jak kwiaty w ogrodzie botanicznym
Zakwitły na zawsze w moim sercu...
Przecież serce nie kłamie!
Miłość silniejsza, niż strach
Honor nie przekroczy granicy
Tylko szaleńcy się poddają...
Dziś przestało to już działać
Upokorzenie nie jest karą
Która z latami zaowocowała...
Tam gdzie życie spokojne i czyste
Tam lżej oddychać psychicznie...
Gdy księżyc jaśniej świeci
Wtedy nastanie noc jasności
Gdyż dobroć daje nadzieję...
Nie jestem człowiekiem z żelaza
Bóg widzi jak jest mi ciężko...
Dobrze, że czas szybko płynie!
Helena Grącka
Komentarze (2)
Wiersz pełen smutku z iskierką nadziei. Pozdrawiam
serdecznie
Pięknie gdy ktoś jest światłem a nie ciemnością.