Myśliciel...
Myślicielu drogi,
zejdź z tej łodzi spójrz na świat uroczy,
spójrz...kto jego drogami kroczy...
spójrz i odetchnij głęboko,
przytul dusze swą
tam ukojenia znajdziesz dom....
tam odszukasz siebie samego
w drugim człowieku tak upragnionego.
Zakręty życia pokonasz,
rękę swą bliskiej osobie podasz.
I choć łatwo nie będzie,
Choć serce zaleje się łzami,
To u kresu drogi twej uśmiech
Czekać będzie...
zegarmistrz światła purpurowy...
Nadejdzie bezkresu czas...
Twój czas...
Dlatego nie marnuj dnia..
nadchodzi czas....czas ukojenia...ukojenia
czas...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.