NA BRZEGU RZEKI
stoję na brzegu rzeki
a po drugiej stronie jesteś ty
wołam cię
lecz nie słyszysz mnie
macham ci
lecz nie widzisz mnie
chce przyjść do ciebie
lecz wielka woda oddziela nas
to już czas
by w końcu zrozumieć
że nie ma nas
bo ty na drugim brzegu
razem z nią wpatrujecie
się w wody toń
i nie dostrzegasz już mnie
autor
Melanii
Dodano: 2007-07-10 12:37:20
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ładne, obrazowe porównanie - rozstanie jak rzeka - dwa
brzegi - jeden smutek - daremne wołanie. Wiersz z
klimatem i łezką.
I chcę się dodać "a w sercu tylko już wiatr" ładnie ;)
Pozdrawiam
smutne i tęskne... miłość tak często zamiast cieszyć
zadaje ból...:(
Wiersz ładny i smutny, z nutką nadziei, że w końcu on
zauważy, że Ty tam czekasz , stoisz i patrzysz na
niego, a on tego nie widzi, być może kiedyś zauważy
ślad po Tobie, ale Ciebie tam czekającej już nie
będzie, pozdrawiam serdecznie