Na drugim końcu tęczy

Jest gdzieś tam, na drugim końcu tęczy,
zapomniana dzieciństwa kraina,
tam zabawa nigdy się nie kończy,
każdy dzień uśmiechem się zaczyna.

Spacer w zoo, popołudnie w kinie,
to niedziela była, czy sobota,
nie pamiętam. Czas tak szybko płynie
na zabawie, figlach i na psotach.

Miś z urwanym uchem wciąż gotowy,
żeby otrzeć łzę, gdy w oku się zakręci.
Słój cukierków pełny – pusty do połowy?
Wyrzuciłam złe wspomnienia z mej pamięci.

Wszystko mija, nie chcą tylko się zestarzeć
przyjaciele, gdzieś w albumie. Fotografie
zamazane ślą uśmiechy. Jakieś twarze,
którym imion już przypisać nie potrafię.

Świat dzieciństwa, świat tęczy, świat marzeń
żyje przed snem zanim pamięć uśnie.
Jest w spojrzeniu zapomnianych twarzy.
Tak daleko, a blisko – o uśmiech.

autor

sosna

Napisany: 2006-11-03 Dodano: 2006-11-10 11:04:50

Ten wiersz przeczytano 984 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie