na dzień Wniebowzięcia Maryi Panny
Matko Boga i ludzi
Przez wieki żar miłości
do Ciebie się nie ostudził
Każdy u kresu
Swej ziemskiej drogi
Ufa, że zajdzie w Twe progi
Każdy marzy ,
By wiecznym ukojeniem
Były Twoje Matko ramiona -
Bo wtedy się przechodzi , a nie kona
Matko miłosierdzia ,
Weź mnie w opiekę
I bądź przy mnie ,
Gdy zamknę powiekę
Warszawa 15.8.2010
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2010-08-31 07:27:24
Ten wiersz przeczytano 1541 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wiersz jest piękny, zamiast wybrzydzać trzeba swój
wiersz napisać
A cóż w tym złego, że chce przykład
brać z dobrego.Mnie się podoba(lubię A. Mickiewicza).
Za dużo się Pan inwokacji z Pana Tadeusza naczytał???
Tekst trąci próbą naśladownictwa :(