[..na głos nie wypowiem że...]

kolejny anioł...z nieba uciekł...

Choć nic się nie dzieje to dobrze mi z tym
Trwonić czas dla siebie samej
By móc do przodu iść
…bez obaw żyć dalej

Choć trudno przyznać że
Niepokój mnie od środka dziwnie nurtuje
Nie od dziś to wiem…
Własną trucizną się truję

Minuta za minutą…czas
Coraz mniej ubywa dnia każdego
Przeszłość wciąż goni nas
Jak nie liczyć tego?

Przestały już działać antyciała
Nic już nie skutkuje!
Niepewność mnie skrępowała
‘Doktor pyta’ – „umierasz! jak się z tym czujesz”

BK*4

autor

TANIEC_SMIERCI

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-18 00:01:25

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie