Na końcu świata...

Z Tobą na koniec świata pobiegnę,
włosy me wiatr rozwieje.
Całe me życie ze sobą wezmę,
w sercu mym miłość zasiejesz.
I razem dzielić swe dnie będziemy
i noce spędzać upojne.
Jednością duszy się wnet staniemy,
jak ptaki razem - choć wolne...
Biegać będziemy rankiem po rosie,
w słońcu miłości nektar spijać.
Szczęście swe splatać włos po włosie,
jak kwiaty w słońcu się rozwijać.
Z Tobą przemierzyć połać świata,
zielonych nizin, gór przepastnych.
Szeroką drogą mknąć wraz z wiatrem
i nocnych świateł błyszczeć blaskiem,
Powracać potem w rodzinne strony,
do ciszy domu naszego - gdzie gwiazd tysiące nad naszym domem, wciąż rozjaśniają nam niebo...

autor

Karolina457

Dodano: 2008-06-08 22:00:25

Ten wiersz przeczytano 366 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie