Na Ligustrowej
inspiracja: Zosiak, Dwie ulice dalej
pytasz – co u nas? tak niepewnie
chmury kołyszą nad głowami
szczebiotem ptaków, czy w tym niebie
przyszłość wyczytam? złote łany
na Ligustrowej chcą dojrzewać
patrz – tu splatają się w warkocze
gałązki wierzby, a wiatr wzbija
łabędzie szyje w zwartym kluczu
niech płyną mleczną, gwiezdną drogą
czy znajdą miejsce, gdzie nie słychać
w skruszałych liściach śladów kogoś
kto już nie wróci? tylko cisza
autor
Ignotus
Dodano: 2020-08-27 12:51:17
Ten wiersz przeczytano 2540 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Piękna inspiracja.
Na TAK!
Pozdrawiam.:)
ślicznie
Normalnie... Pięknie
Ładnie na tej Ligustrowej :)
5. Pozdrawiam@
Bardzo ładny wiersz.
Smutne, ale piękne :) Pozdrawiam serdecznie +++
Na końcu pytanie retoryczne, a wiersz i inspiracja
zacne,
pozdrawiam :)
Pomimo smutku, pięknie.
Ślicznie, choć smuteczki w puencie...
Pozdrawiam :)