na nowo

złociły się zboża i szumiał las
dziś wyblakły obraz pozostał
ty byłeś ze mną
w ten piękny czas
nasza miłość jak kwiaty
rosła

dziś uczę się żyć bez ciebie
bo zasadzone kwiaty zwiędły
czekam na chwile
które jeszcze przede mną
aby jak słońce o świcie
wzeszły

szukam kwitnących kwiatów
bo tylko takie szczęście dają
złe wspomnienia zacieram
w sercu optymizm
dla lepszych dni, które na mnie
czekają

życie na nowo się układa
chłonę jednym duszkiem
piękne chwile
słońce jak może mi pomaga
zostawić przeszłość daleko
w tyle

autor

niezapominajka-87

Napisany: 2016-04-23 Dodano: 2016-04-23 21:34:13

Ten wiersz przeczytano 1461 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie