Na plaży akrostych w sonecie

Wiersz dedykuję Broni z Kanady za jej piękne sonety życiu wydarte.

Morski wiatr na grzywaczach owiewa spojrzenia,
Odbity od nabrzeża, po morzu się wścieka.
Jak łabędź żeglujący w słonecznych promieniach,
Albo fala srebrzysta co fali ucieka.

W cieniu stromego klifu po wodzie się snuje,
Efektowną fontanną idąc plażą płacze.
Nade mną jak Anioły stadko mew kołuje,
A ja boso na piasku ślad swój łzami znaczę.

Na pomoście bursztyny złociste przebieram,
I układam w serduszka między muszelkami.
Euforyczną poezję z pamięci wydzieram -

Świecącą w gwiazd poświacie smutnymi oczami.
Pamięć za nią chce odejść, na dnie morza skonać,
I ból minionych wspomnień na zawsze pokonać.

A może to sonet w akrostychu?

autor

Stumpy

Napisany: 2018-03-23 Dodano: 2018-03-23 09:30:41

Ten wiersz przeczytano 1103 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Sonet Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie