Na pobudkę już czas...

Spoglądając dziś na Polskę,
serce wyje mi z rozpaczy,
widząc tylko dwa kolory,
już nie mogę na to patrzeć.

Biały z czarnym się ścierają,
straszną walkę z sobą toczą,
pozostałe ciut schowane,
obserwują wszystko z boku.

Dokąd to nas zaprowadzi,
opamiętać już się trzeba,
czarny do lamusa wysłać,
umiejętnie go pożegnać.

Bóg ostatnią szansę daje,
pragnąc rozum w nas obudzić,
byśmy byli mądrym krajem,
skupiającym wkoło ludzi.

Fałsz, obłuda rządzi nami,
jaką drogę wybrać chcemy,
dalszą wojnę toczyć mamy,
czy nareszcie zmądrzejemy?

autor

Dziadek Norbert

Napisany: 2019-07-23 Dodano: 2019-07-23 08:07:45

Ten wiersz przeczytano 6553 razy

Oddanych głosów: 108

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie