na powrót wlałaś
Pamiętasz ten czas co był przeznaczonym
Wśród lasu ciszy, nad brzegiem jeziora,
Co był miłością naszą znaczonym
W ten czas ma dusza była tak chora.
Lecz otuliłaś swoją miłością
Ogrzałaś uśmiechem z serca płynącym,
Dzieląc się życia odwieczną radością
Wśród kwiecia leśnego puszczą pachnącym.
Ogrzałaś na nowo dzień co nam dany
Na powrót wlałaś chęć mą do życia,
Wiedząc iż jestem przez Ciebie wybranym
Zmusiłem me serce na powrót do bicia.
sobota, 16 sierpnia 2008
18:50:44
Komentarze (5)
Pięknie ubrany w słowa wiersz, ciepły i
subtelny...miłość dodaje skrzydeł...:*
Piękny pełen ciepła i wiary wiersz...
i zakochałeś się w niej na nowo :)
piękny wiersz
ładnie - ciepło - z miłością, która uskrzydla...
naprawdę ciepły i pięknie napisany:)