Na rozstaju

"Przelewa głucha pustka." - chodziło tu o nawiązanie
do wypełniającej człowieka pustki, której jest tak
dużo w nim, że aż się przelewa.

"Przepuszczam znów powietrze" - wcale nie jest takie
dwuznaczne ;) Odnosi się do możliwości spokojnego
oddechu, miarowego łapania powietrza.

"Przelewa głucha pustka."
- o co chodzi z tym przelewaniem? Z pustego w próżne,
czy jak?
"Przepuszczam znów powietrze"
- o co chodzi, bo brzmi nieco dwuznacznie..?

Ładna refleksja. Pozdrawiam serdecznie

przy wyborze inni
to ci nie pomogą
musisz wybrać sama
i iść własną droga...

pozdrowionka...

z dobrą refleksją ...zagubiona na rozstaju ..czy
dobrze wybrana droga ???
pozdrawiam :-)

Uczucia na rozstaju. Mam nadzieję, ze ta refleksja
potrwa chwilę. Pozdrawiam

Bardzo dziękuję za wszelkie uwagi. Błędy wynikły w
trakcie przepisywania. ;)

Dobry, rytmiczny wiersz:)

zagubiona ,niespełniona,pozdrawiam)))

jak to wiatr
gdy się stoi na drodze rozstaju
to przeleci i przeszyje
ma się do niego gniew
gdy ciągle wyje
zamiast ciepło otulić w:)

Dobrze oddany stan uczuć w rytmicznym wierszu. Czy
przy końcu nie miało być "powietrze" zamiast
"powietrzę"? Czytam sobie "Gdzie pobiec? W którą
stronę?"
Zamiast "Gdzie biec? W którą stronę?" dla zachowania
układu sylab 7/6. Miłego dnia.

likwidujemy ogonek w
powietrzę
;)
A rady brak, każdy widzi świat inaczej i subiektywnie,
więc to co dla kogoś wydaje się dobrym rozwiązaniem
takim dla Ciebie niekoniecznie być musi :)