NA SCENIE ŻYCIA
Grać w tym spektaklu się nie boję,
Kiedy jesteśmy tak we dwoje
Choć trema czasem gardło dusi,
Jest teatr życia - ktoś grać musi
Wciąż coś się dzieje na tej scenie,
I trwa życiowe przedstawienie
Osoby tylko się zmieniają,
Schodzą ze świata, nie czekają
Jak dobrze zagrać swoją rolę?
Przecież mam rozum, wolną wolę
Nie jest to wcale łatwa sprawa,
Czy będą gwizdy, czy też brawa?
Czy zdążę wszystko zrobić w porę?
By być CZŁOWIEKIEM, nie aktorem
Życie chcę przeżyć śpiewająco,
Będą owacje na stojąco?
Jan Siuda
Komentarze (10)
być człowiekiem na scenie życia
a nie tylko aktorem to wielka sztuka
W życiu gramy różne role,matek,ojców, sąsiadów ....W
jednych spelnimy się lepiej w innych gorzej.Ważne ,by
grać sercem. Pozdrawiam.
chciałbym zagrać rolę życia
ale mieć dublera
jak tu zagrać prawdę
- bierze mnie cholera
Pozdrawiam serdecznie
Być człowiekiem, nie aktorem, ja jako człowiek nie
oczekuję braw, ani owacji na stojąco, myślę że Ty
również, a życie na śpiewająco...proszę bardzo, prawie
wszyscy dążymy do tego samego celu, jedni doszli, a my
w drodze. Pozdrawiam
By być CZŁOWIEKIEM, nie aktorem - o to cała gra :)
"Przecież mam rozum, wolną wolę.. " wybrać
człowieczeństwo to takie proste a jednak trudne...
Wiersz zgrabnym piórkiem pisany i świetnie się czyta.
Czy jeśli będzie śpiewająco
i te owacje na stojąco
to aktualne jest pytanie
czy przez to się
człowiekiem stanę?
a-t-a!
Nie wiedziałem, że jesteś moją fanką. Dziękuję za
szczerość i pozdrawiam.
...By być CZŁOWIEKIEM, nie aktorem...
Ubóstwiam Pana,za wiersze w których jest tyle mądrych
słów i życiowych przemysleń.
Pięknie się uśmiecham i pozdrawiam.
"Jak dobrze zagrać swoją rolę?"
Hmmm..uczymy sie tej roli cale zycie:)
Pozdrawiam.