Na skraju
Twój obraz na szkle,
wspomnienia jak puzzle,
zanikają wraz z miłością,
już nie darzysz mnie dobrocią.
Oczekuje czegoś więcej .
Niezapomniane chwile,
odlatują jak motyle .
Uroki życia upływają,
oni szczęście ukrywają.
Podążać chcę drogą nieznaną,
w prost w miłość niezapomnianą.
Zapamiętam chwile ulotne,
w kałuży łez utonę...
autor
m994
Dodano: 2010-09-20 18:04:43
Ten wiersz przeczytano 440 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.