Na skraju lasu

Bardzo dziękuję magda. Pozdrawiam.

fajny wiersz-pozdrawiam serdecznie

Przestawilo mi trochę linijki, ale będziesz wiedział o
co mi chodzi.Pozdrawiam.

Ciekawy tekst, ale bardzo zalamuje mi się rytm.Ja
sobie czytam tak:

Na skraju lasu stoi domeczek
lekko zniszczony cały drewniany
na skraju lasu stado owieczek
przepływa strumyk rosną kasztany

Na skraju lasu jest piękna tęcza
gdy pierwszy deszczyk wiosenny pada
na skraju lasu myśl się odwdzięcza
szastając myślą w ucho się wkrada

Na skraju lasu mieszka dziewczyna
co jak ten anioł przepięknie żyje
na skraju lasu śpiewa ptaszyna
cicho śni pająk sieci swe szyjąc

Na skraju lasu wszystko magiczne domek przykryty
dachem słomianmy
Na skraju lasu drzewa prześliczne
i roślin morze wszystkie odmiany

Na skraju lasu świeci słoneczko
namiętnie pieści zmysłowo grzeje
na skraju lasu na zakładeczce
lekko się huśta mocno się chwieje

Na skraju lasu niebo pięknieje czas się zamyka w sobie
w sobie milczeniem
Na skraju lasu księżyc maleje
wciąż zanikając bladym spojrzeniem

Na skraju lasu jest taki spokój
i taka cisza wszystko wypełnia
na skraju lasu miłość z nią pokój
swoje najskrytsze marzenia spełnia

Na skraju lasu nadciąga chmura
nas nie dosięgnie zniknie w oddali
na skraju lasu przeszłość ponura
zniknie jak świecą co się wypali

Na skraju lasu dzień zapanował,
wnet wątpliwości wszelkie rozmyje
na skraju lasu głębia duchowa
w mig niepewności w ufności skryje

Na skraju lasu chwila trwa wiecznie
wszystko wypełnia się namiętnością
na skraju lasu witam serdecznie
miłość nasyca mnie tu radością.

Spokojnej nocy.

Popracowałem nad tym na skraju i jest chyba znacznie
lepiej.

cudowny wiersz, bardzo namiętny, delikatny istne cudo,
pozdrawiam cieplutko

Marku, urzekłeś, cudny wiersz z głębi duszy, prawdziwy
i bardzo, bardzo namiętny, prawdziwy, delikatny,
piękny, otula zmysły takich maluczkich ludzi, którzy
błądzą szukając zapomnienia w wierszach, poezji,
gdzieś w zapomnieniu codziennej szarości, szukając
ciepła przyjaznej dłoni...pod wrażeniem, nieustający
podziw. Dziękuję za piękne słowa u mnie:-))pozdrawiam
serdecznością i czekam na cud narodzin

zaczelabym kazdy wers od na skraju lasu a w wersach
nastepnych w tej samej strofie juz szukala
alternatywy/) np na skraju lasu nadciaga chmura, nas
nie dosiegnie Zniknie w oddali I chociaz prZeszlosc
byla ponura etc:) ty akurat sobie poradzisz:)

*landrynkuje:)

o dałeś mi do myślenia najdusia

ta Kami przydlugi ale nie wszyscy musza pisac
miniatury/ niektore tresci potrzebuja wiekszego
rozmiaru zeby przelac na czytelnika ten klimat co
autor czul w chwili il gdy pisal/ dla
Mnie brzmi jak piosenka:) jakbys z dokladnoscia chcial
przekazac widok/ w kazdym detalu:) mnie sie podoba nie
nie landeynkuje- nie mam tego w zwyczaju - feee/))
tyle cukru naraz to nie:)

A wiec fajnie widziec cie w innej formie- rozwiazlej
ze tak powiem/) dobranoc:))

Mnie również drażni ten skraj lasu
choć wiersz ładny.Może uda ci się to poprawić ?
Zachęcam cię do zmian w tekście bo warto,wiersz dużo
zyska.

To ciągłe ,, na skraju lasu ,, jest jak ,, Módl się za
nami ! w Litanii. A może pozazdrościłeś Amorowi, który
też ciągle powtarza ten sam zwrot?

Pozdrawiam.

...miłość, co nasyca mnie radością., ładnie i z
sercem napisany wiersz , i ja pozdrawiam ciebie.

Dziękuję.