na skróty z listów do Piera

spieszę ci donieść że żyć trzeba
i nie od biedy nie do bani
ty się o wiersze możesz nie bać
a ja się muszę nimi mamić

jak kulawego noszę ślepy
tobie na górze bliżej nieba
więc się o pieniądz możesz nie bić
jakoś zarobię na łyk chleba

na kilka fajek może więcej
na czekoladę lub batona
ty coś napiszesz i jest szczęście
ja przecież jakoś noc pokonam

i chociaż śmierć się na nas jeży
pomiędzy żebra wtyka nocha
ty już nie musisz we mnie wierzyć
a ja cię ciągle mogę kochać

autor

z nick-ąd

Dodano: 2009-11-28 09:29:47

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie