Na ulicy

Dla wszystkich których przeraża próg szarości...

Idę szarą ulicą
pełną kolorowych domów, sklepów
szarzy są tu jedynie ludzie
walczący codziennie o swą szarość

Pragnę stąd uciec
choćby do jednego z kolorowych sklepów
pełnego światła i braw
tak pięknego i czystego
że pustego...

nadal tu stoję
w deszczu koło latarni
na coś czekam
potrącany przez anonimy z parasolami
uśmiech rozjaśniłby tu mrok
dlatego jest tu tak strasznie szaro i ciemno
anonimy...
wieczna prawda krwawiącej w deszczu samotności...

krople spływają po mej twarzy
nie wiem, czy to łzy czy deszcz
nie wiem... to chyba nieważne...
jeśli ktoś się topi
nie zastanawia się czy w kałuży czy w oceanie...

patrzę w niebo
dziś i ono należy do szarości
łatwo wygrać z aniołem
gdy przegrywa się ze sobą samym...

świat zawsze pozostanie
kubłem pełnym odłamków szarego węgla
biel i czerń zginęły gdzieś wśród kompromisów...
ale niebo i blask wciąż istnieje
Wystarczy przeskoczyć
przez szare mury
własnego więzienia...

autor

James Grey

Dodano: 2005-04-10 09:55:47

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 3

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie