NA WOJNIE GINĄ LUDZIE

Taki piękny ranek,
Wojska Hitlerowskie przekraczają
Granice Polski .
Do piersi przytulam karabin ,
Jak skarb który przyniesie Ojczyźnie Wolność.
Jedna kula wystrzelona do wroga
Boli ,zasmuca .
Nie ma człowieka, życia jednego.
Krew na rękach.
Pytam Boga po co u licha ta wojna?
Matki giną ,
Dzieci zostają sierotami .
Gdzie jest sprawiedliwość ?
Ciało drży,
Oko mruga .
Jak nie on to kto ?
Trwoga mnie ogarnęła .
Gdybym nie pociągnął za spust ,
Leżałbym już jak kłoda
Nieruchomo.
Bomby lecą, kule świszczą ,
Wszędzie dym i zgliszcza.
Usypany kopiec z piachu ,
A na nim krzyż.
Tabliczka z nazwiskiem:
„Poległ za Ojczyznę ,
Żołnierz w chwale” .

autor

Pioru

Dodano: 2010-08-30 11:39:49

Ten wiersz przeczytano 660 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie