Na wspomnienia
Na wspomnienia czekam cała we łzach.
Już widzę obrazy z tamtych radosnych dni,
gdy świeciło słońce i powietrze niosło hen
nasz śmiech.
Teraz gdy otworzę oczy widzę pustkę.
Nie ma już nikogo, kto podziela
te wspomnienia....
Wszyscy zajęci swoimi sprawami,
nie pamiętają już
o spotkaniu.
Teraz i serce płacze.
Przysiadam na murku,
na którym kiedyś słuchałam zwierzeń.
Smutek, żal i rozgoryczenie,
zbierają się we mnie ponownie.
Wybucham płaczem, a mój szloch niesie
wiatr.
Zostawiam wspomnienia, tu, przy tym murku,
i odchodzę mijając park...
Ile tu już wspomnień zostawili ludzie, tego
nie wie nikt...
Pamiętacie??
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.