Na wykończeniu

Głowa opada, zamykam powieki,
duszę w sobie tego świata dźwięki.
Barwy, ptaki, anioły...Gdzie się podziały?
Utopiony przez fale, przygnieciony przez skały.

Niby cisza, niby spokój,
czyż inaczej powinno być o zmroku?
Za głośno jednak, by wstać i spojrzeć w głąb siebie,
lecz czy to czas, by całować ziemię?

Jak liść jesienny z dołu spoglądam,
deszcz me barwy zmywa,
tylko cisza, tylko cisza...
W myślach czynię znak krzyża.

autor

MarcinKozak

Napisany: 2012-01-29 Dodano: 2012-01-29 18:47:33

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie