Na zakończenie życia

To co po nim pozostanie to jedynie radość...
Że tak szybkie to rozstanie...

Jego dusza umarła przy smutku,którego
on tak bardzo nie lubił....

Wysokie góry otaczał przyjaciół
A one z nim w niebie teraz tańczą...

Smutek i żal do paru osób
Dały początek końcu zycia...
W tragiczny sposób...

Ptaki na jego śmierć marsza grały...
I razem z nim do nieba odleciały...

Teraz on na ziemi we krwi leży
Skowronek ze smutkiem jego nóż mierzy...

Kiedy odchodził nikt nie płakał-tylko ptaki..
Które w dzień czy w nocy słuchały go zawsze...

On już nie żyje...Smutek rozdarł serce
Teraz on zabija siebie...dla przyjaciół...w podzięce...

autor

poNurak

Napisany: 2005-04-23 Dodano: 2005-05-04 20:01:15

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie