Góry jak wspomnienie

Dla gór...które mi szczytami życie zawiewają...

Patrzy na świat smutnymi oczami...
Jego serce przebite tęskni za górami...

Może to by go pocieszyło,
Gdyby jego serce teraz w górach było

Te skaliste szczyty ,zachody słońca
Ta sosna z bólu żywicą płacząca...

To raj dla niego...
Dla serca płaczącego...

Górale wesoło tańczący...
Krzyż z Giewontu na wieki śpiący...

I ten turysta wchodzący na Tatry
By na górze poczuć ciepło watry...

****************************
Wtulił twarz w miękkie futro łąki...
Dusza płacze na myśl z górami rozłąki
On o nich nie zapomni..zachodów słońca...
To będzie w nim jak woda bystro płynąca...

One mi siłę dały...

autor

poNurak

Napisany: 2005-04-19 Dodano: 2005-05-03 00:07:05

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie