na zawsze
pozostać szarym przechodniem
w dłoni monety czasu
szkic spojrzeń w ulicznych zaułkach
chwile stracone
na zawsze w biegu
ludzie jak sztylety
w sercu niepokój
zobaczyć strach w sobie
nie czekam na mijające zakręty
zapomniałam wczoraj
autor
Kika88
Dodano: 2024-04-03 12:19:37
Ten wiersz przeczytano 301 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Niepokój związany z przemijaniem to naturalne uczucie,
zwłaszcza w wieku zaawansowanym. Niepewność w
bliskości z innymi, to także ludzkie, w okoliczności
obojętności.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Mało słów, dużo mięsa! Extra.
Głos!
10: wyprzedzić siebie i poczekać
Pokazałaś smutny obraz życia między wersami. Wiersz
zatrzymuje i skłania do zadumy.
Pozdrawiam serdecznie
wielowarstwowy przekaz jak na mój odbiór;
może się mylę, ale bohaterka tegoż wiersza przeszła
wiele.
Moim zdaniem, nikt z ludzi nie jest szarym
przechodniem.
Każdy obdarzony jest pięknem, czasem ukrytym.
A chwile...Nie wiemy czy są stracone - może wszystko
ma swój sens?
Reszta - za Renatą Sz-Z.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pośpiech i strach to nie jest nasz "brat" a wróg
zawsze budzi niepokój...
Pozdrawiam ciepło :)
takie niekomfortowe życie w biegu prowadzi do zawału.
Niepokój o przyszłość goni nas do przodu. Jednak
trzeba się zatrzymać i zobaczyć piękne otoczenie.
Uświadomić sobie, że są sprawy , którym nie podołamy.
Cieszmy się każdym dniem. Czule pozdrawiam:)
"ludzie jak sztylety" Brr...
Miłego dnia :)
Refleksja nad przemijaniem i niepokojem, ukazująca
życie jako ciągłe bieganie za czasem i w czasie,
momenty stracone i lęki wewnętrzne. I tak ma być "na
zawsze"?
(+)