Na zawsze...Tobie

Zawsze pozostaniesz moją gałązką,na której
przysiadałam i zachwycałam się urokiem drzewa.
Na zawsze pozostaniesz moim skowronkiem,którego
słuchałam z tak wielką pełnią życia.Na zawsze
pozostaniesz moim obłokiem,którego obraz rozwiał
ciemne chmury.Pozostaniesz kawałkiem deski,
tratwą,gdzie mogłam spocząć i ulżyć mojemu
cierpieniu.Gdzie na wielkim oceanie martwych
twarz,przepływam w ciszy i spokoju grobowym.
Zawsze pozostaniesz moim drogowskazem,odpowiedzią
wśród tylu znaków zapytania.Pozostaniesz
moim wiatrem,niosącym liść mojego serca
i szybującym ponad chmury,ponad wszechświat.
Pozostaniesz moim ciemnym,choć jasnym
światłem prowadzącym mnie przez jaskinię
pełną nowych,gorzkich łez.Pozostaniesz moim
sędzią,który wykonywał wyrok na mych
ciemnych stronach życia i skazywał je na
wieczne potępienie w jasności.Pozostaniesz moim
ukojeniem pośród marzeń sennych,choć nie
wiedząc dlaczego.Pozostaniesz kształtem mojego
serca bez którego ono,by nie istniało.
Pozostaniesz moją gwiazdą,najjaśniej i najsłabiej
świecącą nad moją głową.Zresztą
pozostaniesz moją zorzą nocną teraz i na wieki.
Pozostaniesz moim malarzem,który nadaje
barw mojemu życiu.Nadaje on styl,kolor,
sens i nadaje tą niewiadomą,którą muszę
znależć,ale najpierw muszę trafić na
właściwy ślad.

autor

kochaniutka

Napisany: 2009-05-19 Dodano: 2009-05-19 14:09:51

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie