nad wodä
nad wodą czysta i dumną
stały wszystkie pory roku
tu światło przebija o świecie
gdzie Jesień listkami obłoków
na woda czystą i skromną
miłość zagląda do okien
aby rozświetlić serce
potrzebny aktor obłoków
i było to w lecie
a w jego oczach ta Jesień
ona dostała liść życia
odmieniła los tak
bo Wielkanoc i wody kropidło
obmyła ich na na nowo
by powstał szereg rąk
który to spojrzy na glob
Matka Ziemia jej wzrok
czy posłuch serca zobaczy
Stary Rok
autor
kryst...
Dodano: 2020-10-24 16:39:53
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
podoba się
miłego dnia :)
Ładna refleksja skłania do głębokich przemyśleń,
pozdrawiam ciepło.
Rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
pozdrawiam serdecznie:)
pozdrawiam serdecznie z podobaniem Krysiu:)
pozdrawiam