Nadbiebrzańskie bagna

Przepiękne uroczysko.Oby człowiek tego nie zniszczył.

Mieszkałam nad Biebrzą, tuż nad brzegiem rzeczki
i lubiłam chodzić na ranne wycieczki.
Biebrza nie daleko, bagien rozlewiska
i piękna przyroda swym urokiem tryska.

Na spokojnej rzece kwiat swe liście ściele
na liściach grzybienie i żółte grążele,
a w przydrożnych rowach rosną tataraki,
zioła ozdrowieńcze, kolorowe krzaki.

A trzcina dorodna wielkie wiechy chyli,
w trzcinie ptasie gniazda i mnóstwo motyli.
Jaka tutaj cisza, nikt ptaka nie spłoszy,
dużo małych zwierząt i leniwych łosi.

Przechodzą przez drogę i nic się nie boją,
drogę też już dawno uznali za swoją.
Bagien rozlewiska to raj dla zwierzyny
ile tu harmidru i zwierząt gościny.

Córka szeptem woła na śpiewy żurawie,
wyjdę więc na ganek i ucho nastawię
Te żurawie śpiewy wiatr niesie daleko,
daleko po bagnach i dalej za rzeką.

Raz chciałam zobaczyć te piękne ptaszyska
są bardzo płochliwe, nie zobaczysz z bliska.
Za to śpiew ich kocham, to echo po trawie
za serce ujmują te śpiewy żurawie.

W nadbiebrzańskich bagnach człowiek zbiera zioła,
których tutaj mnóstwo, wszędzie, dookoła.
Kiedy przyjdzie zima no to nie ma strachu,
żeby zebrać trzcinę na eksport na dachy.

Gdy spojrzysz na wodę blisko przy olszynie,
to zobaczysz bobra jak z gałęzią płynie
i ciągnie po wodzie do swojej żeremi,
dumny że tam mieszka w tej pięknej zieleni.

Ile tutaj ptactwa dla mnie nieznanego,
mnóstwo tutaj ziółek znajdziesz dla chorego.
Jaka tutaj cisza, jaka tutaj zgoda,
a to najważniejsze to daje przyroda.

Człowiek się zadumał i patrzy w głąb wody,
na ten czysty spokój, urodę przyrody.
A te ptasie śpiewy Bogu wyśpiewane,
są w małym procencie przez ludzi słyszane.

Tutaj o poranku ptaki głosy ćwiczą,
tu można usłyszeć jak łosie zaryczą.
Tu kumkają żaby o słońca zachodzie,
które zanim zajdzie obmyje się w wodzie.

Słońce już zachodzi świat okryty ciszą
stworzenie usypia spokojniutko dyszą,
by rano się zbudzić zdrowym, wypoczętym
i rozpocząć śpiewy w swoim raju świętym.

Ludzie raj dostali na zlecenie Pańskie,
zwierzęta dostały bagna nadbiebrzańskie.
Bóg im nie żałował wody i przestrzeni
i na wodzie kwiatów w przepięknej zieleni.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2016-04-09 Dodano: 2016-05-09 16:02:59

Ten wiersz przeczytano 3966 razy

Oddanych głosów: 52

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie