nadczłowiek
Uciekam w pragnienie mojej duszy
chowam się, bo tak jest łatwiej
robot w skórze człowieka,
przecież żyję, czuje i pragnę
nie chcę, a siła życia
zmusza czasami
by żyć wbrew sobie!
Tęsknota otula, gdy jesteś tam
schowane pragnienia
wyzwalam po kawałku
w tajemniczych momentach
skradzionych od losu,
oddana do reszty
wtedy nie jestem robotem.
są takie momenty w życiu dla których tak zwyczajnie warto żyć... dziękuję:-)
autor
ida19
Dodano: 2014-06-28 00:49:02
Ten wiersz przeczytano 545 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
nie dla momentów, lub życia fragmentów, żyć trzeba
zawsze na ful - nawet gdy czasem sprawia ból.
Pozdrawiam serdecznie
ciekaw wiersz!!! pozdrawiam ciepło!!!
wydaje mi się że bardziej do kontekstu pasowałoby
człowiek w skórze robota, ale tak poza tym ciekawie,
kojarzy mi się trochę z medytacja, kiedy można
dostrzec kim się jest i jakie ma się pragnienia.
Pozdrawiam !