O Nadziei

Była odkąd pamiętam, od samego początku,
Nadzieja ktoś Ją nazwał, do mnie wtedy wtargnęła,
Nawróciła mi serce, zakpiła z rozsądku,
Gdy zaczynałem się bać, swym ramieniem objęła.

Wspierała przez cały czas, będzie dobrze mówiła,
Gdy wszystko się pieprzyło, dodawała mi siły,
Dzięki Niej w nas wierzyłem, bo Ona w nas wierzyła,
Dzięki Niej wciąż jesteśmy, dzięki Niej świat jest miły.

Ale boję się że tylko Ona mi zostanie...

autor

Zygmunt

Napisany: 2007-09-26 Dodano: 2007-09-27 21:20:02

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie