hmm...
Pozamykam wszystkie okna,
Pozamykam wszystkie drzwi,
Zostawię tu wspomnienie,
Niech w samotności sobie tkwi,
Chyba nigdy tu nie wrócę,
Chcę zapomnieć adres ten,
Do jeziora wrzucę klucze,
Skończył się ten cudowny sen,
Będę szukać dalej szczęścia,
Wiele wiary w sobie mam,
Choć roga przede mną daleka,
Nie chcę być już więcej sam.
autor
schulimax
Dodano: 2007-09-10 00:38:51
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
dom w którym jest tylko samotność nie jest do końca
domem Dom to bliskość stąd to hmm a jednak
zrozumiałem to Bardzo wymowne Podoba mi się Twój
wiersz.
Podobał mi się - jednak dlaczego taki tytuł?
Po prostu niewiarygodne! A jednak możliwe, bo człowiek
może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez
jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może
znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa
tortura. Tym mężczyznom i wszystkim ludziom, których
spotkała, samotność dotkliwie dawała się we znaki. I
oni mieli poczucie, że nie liczą się dla nikogo.
— Paulo Coelho- Jedenaście minut