Nadziei dary

Prosiłem kata,
By śmierć mi zadał.
On odpowiadał,
Tak nie wypada.

Żyć musisz bracie,
Po wszelkie czasy.
Co ci po kacie,
Co śmierci łasy.

Kładziesz pieniądze,
Żywot krępujesz.
A gdzie są żądze,
Czy takie czujesz.

Bądź im posłuszny,
Bądź im wrażliwy.
A nie bezduszny,
Nadmiernie ckliwy.

Daj katu spokój,
Śmierci daj tchnienie.
Chociaż raz w roku,
Odsuń cierpienie.

Pomyśl przykładnie,
Trwaj z przekonaniem.
Wówczas odgadniesz,
Życia działanie.

Pojąłem słowa,
Kata przegnałem.
Żywot od nowa,
Rozplanowałem.

Dziś nie żałuję,
Spełnionej wiary.
Bo dobrze czuję,
Nadziei dary.

autor

Grand

Dodano: 2013-01-09 00:29:50

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie