Niebo
gdzieś wśród gwiazd
zdala od ludzi
życie ma sens?
sens by żyć? by kochać?
rodzić się, zaczynać na nowo
budować świat ze sterty starych,
porwanych gazet, myśli, wspomnień
układać wszystko w całość
kolorowe puzzle
skromnie przyjmować, spokojnie tracić
być sobą, cieszyć sie życiem
gdzieś daleko, tam gdzie niebo
dotyka ziemi, obejmująć ją swymi rękoma
tam wśród gwiazd
błyszczy najjaśniejsza-nadzieja
nadzieja na lepsze jutro?
nie, to złudzenie, żyć złudzeniami?
to nie jest życie, to bajka
która kiedyś sie skończy
dobro nie zawsze wygrywa....
dziekuje za to że jesteś byłeś i będziesz....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.