NADZIEJA

Kiedy mówisz o nadziei
to że ostatnia umiera
i stale trzymając za nogę
przez życie się ciągnie jak glista

nie mówisz że całkiem prosta
bo dość złożona więc trudna
nie chwalisz na całą ziemię
że czasem i ona zadziwia
nadzieja nie patrzy w zegarek
nie liczy dni w kalendarzu
przychodzi gdy noga już w ziemi
na przekór stałym morałom
nerwy jak licha mrówka
więc rodzi się zawsze nie w porę
przynosi Boga na tacy
jak klucz do wielkich tajemnic

przychodzę po ździebło nadziei
na zapas na plecy w kieszeń
by wierzyć że będzie obecna
gdy tylko Ty mi zostaniesz!

25 listopada

autor

Mery~

Napisany: 2006-11-25 Dodano: 2006-11-25 20:33:13

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie