nadzieja

nadzieja

przybrałaś postać liścia na drzewie
pobudzasz kolorem tajemnej wiedzy
jakiej pory słońca czy deszczu
powiewu wiatru nauki ludzkiej

drżąc przed nieznaną studni nauką
czerpiąc wiaderkiem ochoczo pitej
dzikiej wody wiadra na życie
ciekawisz intrygujesz człowiecze

wpłynęłaś na obszar bujny i chłonny
zagubień kłamstwa matactwa umysłów
kobieto płodna na żyzne plony
rodząc nadzieje skrzydeł do lotów

wzniosły się gradowe chmury
by rozwiać niepokój hydrze zadany
na straży stojąc wrażliwości
pomagasz jak nie poprowadzisz

Adam Samuś

autor

HRABIA

Napisany: 2004-09-30 Dodano: 2006-05-01 07:38:17

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie