NADZIEJA

Zawsze tak mało kochamy
A jeszcze mniej kochają nas
Zapach pierwszej, koszonej trawy
Już pozostał tylko w snach

I wspomnienia tam nasze pozostały
Kiedy Twa myśl tylko moją była
Kiedy naszym marzeniem dni świtały
A łza, szczęśliwą chwilą iskrzyła

Tam byłem Twym porannym switem
Widząc kończącej się nocy zawstydzenia
I Twe oczy walczące z nieba błękitem
Całe jeszcze w sennych marzeniach

Ciepło Twych dłoni mnie nie opuszcza
Okryte świętym słowem wyznania
Nad którym teraz tylko głucha cisza
A kiedyś, w nim nasza miłość kąpana

Miłość pozostała, nie ważne, że nieco blada
Ważne, że Ty o niej nie zapomniałaś
Ona teraz wiatrem, jak jesienny liść opada
Z nadzieją, że jej cząstkę w sercu zachowałaś

Nie żyj już tylko nadziei wspomnieniem
I resztką miłośći, co gdzieś pozostała
Kolejna nadejdzie, ze słońca promieniem
Wypatruj jej, tak byś jej nie przespała

W niej nowe nadzieje, co uśmiechem witają
Zważać nie będą na naszej głowy srebra
Jak kwiatów pąki, co wiosnę Twą otwierają
Tak, że jeszcze nie raz, dotkniesz miłością nieba

autor

Los

Napisany: 2006-04-14 Dodano: 2006-07-10 00:53:16

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie