Nadzieja...

Umarłam kiedyś w śnie,


śnie zwanym życiem...
Byłam gdzieś gdzie czułam serca bicie...
Widziałam przez łzy jak krzyczą ludzie...
Bałam się tego,


że się nie obudzę...
Spotkałam Anioła w piekle,


dał mi iskrę nadziei....
Bóg opuścił mnie i to się już nie zmieni...
Kiedy już zwątpiłam i piekło nazwałam domem...
Iskra przerodziła się w sen a sen w życie nieskończone.

autor

Anioł_Śmierci

Napisany: 2006-08-12 Dodano: 2006-08-12 23:38:43

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie