Nadzieja
Czekanie radośnie bolesne
Że już może przyjdzie do nas
Za dzień może dwa...lata...
Tęsknota boleśnie radosna
Że już może nastanie jej kres
Za minutę za... tysiąc chwil...
Nadzieja – woda żywa
Wlewająca otuchę w wątpiącego
Pchająca wciąż do przodu konającego
Podnosząca z prochu zwątpienia
Podająca napój ożywienia...
autor
dakla
Dodano: 2010-03-13 20:43:47
Ten wiersz przeczytano 548 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nadzieja to chyba najważniejsza cnota, bez niej nie
można życ. Dobry wiersz..