Nadzieja

Nie powinniśmy dopuścić,aby krępowały nas lęki,nie
pozwalając dogonić naszych nadziei.(John
F.Kennedy)Bardzo ładnie. Pozdrawiam.

Dobry pomysł, podpisuję się pod radami Madison.
Pozdrawiam :)

mi sie podoba duzo tresci w wierszu a z czasem bedzie
coraz lepiej z formą pozdrawiam serdecznie

Pomysł jest niezły i myślę, że można by było trochę
uładzić ten wiersz, chociażby skracając go - nie musi
być rymowany, np.:

"sto kilometrów pod szczęściem
na wschód od miłości
między wioską bolesnej prawdy
a miastem szyderczej pogardy
gdzieś obok ogrodu żywej młodości
przesiaduje samotnie
dogaduje się z kłopotami
choć bywają jej smutnymi wrogami
przy wyzwaniach zawsze się postawi
choć wątpliwością się dławi
zazdrość często jej dokucza
a czas o ostrożności poucza
chwytają ją garściami niczym sprzedawaną kilogramami
dostała tytuł matki głupich
nigdy jednak nie upadła
choć wyśmiewana
istnieje bowiem właściciel życia
zakochany w niej po uszy
wciąż szuka odpowiedzi bycia trzyma ją wewnątrz duszy
słuchając jej ileż głupstw narobi

ale taki już człowiek jest
nie pójdzie dalej bez nadziei"

Pozdrawiam i życzę powodzenia:)

Wierszy czytam bardzo dużo, a własną poezję piszę od 2
lat.

Zawsze wydawało mi się, że w poezji istnieje pewna
dowolność autora. Szkoda, że się zawiodłam.

Różyczko - witaj, skoroś od niedawna. W wierszu dużo
treści, ale to tylko rozważania zapisane językiem
naszych dziadków. Zrymowałaś, ale dziś takie rymy
nie chodzą, są bardzo piętnowane. Nie rymuj ze sobą
tych samych części mowy - to pierwsza zasada. Kolejna
podpowiedź - poczytaj o rymowaniu. W googlach
znajdziesz mnóstwo materiału. No i czytaj wiersze
innych piszących, a klasyków również.

Miło tu traktujesz nowych. Radziłabym patrzeć na
całokształt.

Rymy częstochowskie