Nadzieja
Śnieg pada biały
jak piosenki
co już przebrzmiały
jak marzenia co wyciekły
z sennej krainy tchnień
zimno jednako i biało
a mnie się właśnie wydało
że tam na brzegu strumyka
słońce się chmurom wymyka
i grzeje zziębnięte serce twoje
autor
ARABELLA
Dodano: 2016-01-21 07:08:09
Ten wiersz przeczytano 1542 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Zyciowe slowa pozdrawiam
I niech grzeje. Świetny z nutką smutku wiersz.
Ja też droga ARABELLO mieszkam na nizinach i też
piękne tereny☺
melancholia z nutką optymizmu ,pozdrawiam :}