Nadzieja
Śnieg pada biały
jak piosenki
co już przebrzmiały
jak marzenia co wyciekły
z sennej krainy tchnień
zimno jednako i biało
a mnie się właśnie wydało
że tam na brzegu strumyka
słońce się chmurom wymyka
i grzeje zziębnięte serce twoje
autor
ARABELLA
Dodano: 2016-01-21 07:08:09
Ten wiersz przeczytano 1540 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
ładny wiersz...
milutkiego dzionka :)
Cudownie, niebanalnie, znakomita puenta. W zachwycie
łap głosik:)
:-)... ładnie
Słyszałam cichutki śpiew nadziei
podała mi swoją rękę ogrzała
miłość nie zniszczy się nigdy.
Czasami potrzeba czasu, aby miłość mogła zapłonąć?
Niekiedy lekki powiew wiatru może wskrzesić wielki
ogień;)
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech zostawiam:)
Oj, piękny wiersz.
Ogrzał moje zziębnięte serce. Pozdrawiam
serdecznie:)))
Ładnie o nadziei, której nie możemy nie docenić, wszak
bez niej tracimy też i wiarę w siebie ...pozdrawiam :)
Bardzo ładny wierszyk z nutką melancholii
pozdrawiam
Co tam zima snieg i mróz gdy w sercu jasne promienie
napawają nadzieją na ocieplenie
Pozdrawiam serdecznie
Piękna nadzieja,cieplutko pozdrawiam :)
Niezależnie od pogody
serce można zawsze stopić:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Podoba mi się ten wiersz:)
Zimową porą słońce jest lekarstwem na wszelką
chandrę. Pozdrawiam serdecznie cię Arabello:~)
Bardzo ładnie...:-)
Jeszcze ładniej byłoby msz "twoje" zamiast "twe" w
ostatnim wersie :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Ładna liryka Arabello. Pozdrawiam